Dinmiyor başımdan boranlı kışlar
Aklımda fikrim’de sen varsın inan
Bulmuyor yerini attığım taşlar
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Bir ateştir özüm yanar sönmüyor
Sevdiğim gidenler geri dönmüyor
El akıl veriyor huzur vermiyor
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Beni böyle Mecnun sensin edenim
Haz almaz yaşamdan yanar bedenim
Sen kaldın dünyada yaşam nedenim
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Akan yaşlarımı neden silmedin ?
Kadir kıymetimi birgün bilmedin
Cihan yüze güldü bir sen gülmedin
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Ben sevdana bir yay gibi kuruldum.
Can evimden sana böyle vuruldum
Boz bulanık aka aka duruldum
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Söyle ben’den niye uzak durursun ?
O gün başın taştan taşa vurursun
Bu sevdamı sen’de bir’gün görürsün
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Sende benim gibi dökersin teri
Gidenler sevdiğim gelmiyor geri
Kalmadı gözümün feh’metmez feri
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Der DURAK’ım artık etmem acele
Sensiz gideceğim gayri ecele
Başladı yolculuk gider meçhule
Aklımda fikrim’de sen varsın inan

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Kahrettim feleğe sineye vurdum
Hayaller üstüne hayaller kurdum
Senden ayrılalı virandır yurdum
Aklımda fikrimde sen varsın inan...DURAK YİĞİT