Bir hayat yine sonbaharını yaşıyor
Sen gittin gideli hasret çekiyor
Kalp yakıyor ayrılıklar
Coşkuyla sevda yaşarken
Acılar kapımda kol geziyor

Sonbahar yaprakları gibi
Dökülüyor,
Savruluyor,
Uçuyor darmadagin

Senden gelen ne varsa
İsyan etmem,
Kahır etmem
Uzak ufuklar gibisin
Dogmayan gün ,
Dogmayan güneş hayatımda
Karanlık ve acı yüzü sevdamın

Hayat zaten öyle degilmidir
Seversin kaybolur,
Kaçarsın kovalar
Avuçlarından akıp giden sumisali

Yorgun gönül kalır
Bu gözler ise çöker bedende
Herşeye rağmen nefes alırsın
Farkına bile varmadan hayatın
Anlamını yitirir zaman
Güneş dogmaz olur
Gün aydınlanmaz

Sabahlar soguk ve karanlık
Kucak açacak bir sevgi kalmaz
Kapanır tüm yürek kapıları
Ne kalır geriye
Umutsuzluklardan başka
Manasız bakışlarla konuşmak yersiz
Geriye kalan
Boş dünya da boş sayfalar gibi
Anlamsiz !