hala anlamadın değil mi?
nasıl ve neden çırpındığımı?
gözlerini ne yana çevirmek istersen iste
orada olacağım bilmiyorsun!

bir tek güzel sözüne hasretti gönlüm
esirgedin be gülüm...
neden bize bu eziyetin?
sana kavuştuğum gün kıyametim olsa
razıy/dı/m hala görmüyorsun...

şimdi sen hangi güzel saçlının koynundasın?
bu düşünceden bile ürperiyorum...

beni senden uzaklara sürüklerken kader
bu kaderi yazan sendin ama bilmiyorsun...
şimdi beni gönderiyor musun?
ya sonra ne olacak?

beni özleyeceksin,
seni özlediğimde...
gelmek isteyeceksin,
sana gelmek istediğimde...
gelemeyeceksin...
gelmeyeceğim...
heran daha uzağa düşüyor sevda/mız...

pamuk ipliği tutuyor artık
içimde ki dağ gibi aşkı...
altında eziliyorum,
bir tek sözün
bir güzel sözün
unuttururdu herşeyi...
ama söylemek istemiyorsun...

hani kıyamıyordun gözyaşlarıma,
hani için parçalanıyordu...
hani uzanıp ellerinle silmek istiyordun
ellerin titriyordu...

hatırlıyor musun?
bana şehrinin manzarasını gösterirken...
yanımda duruyordun,
ikimizinde içi garipti...
derken, rüzgar saçlarımı savurmuştu da,
saçlarımı yüzümden çekmiştin...
elin yüzüme değmiş,
göz göze gelmemek için kaçırmıştık bakışlarımızı...

hani ellerimi tutmak için
bahaneler yaratıyordun
hani ben sana dokunmak için
yalanlar uyduruyordum...

böyle sevdik birbirimizi...
ya şimdi ne yapıyorsun...
insan kendisinden kaçamaz,
bende bıraktığın sen,
seni bekliyor gel...
gel ne olursa olsun...
gelll...

sibel varol