Kuş koymadık kuşsuz kaldı dağlarım
Yazan kalem mertçe yazmaz ağlarım
Doğruları yazmaz oldu sağlarım
Mert şairler mertçe yazmaz sözünü

Bir benlik davası sarmış özleri
Hakir görenler var yurtta bizleri
Kültürsüz olmakmış bunun izleri
Şair olan şair bozmaz özünü

Bazıları bize vefasız dedi
Edebiyat bilen taşır edebi
Başkanlık kimseye değil ebedi
Edip olan kızarttırmaz yüzünü

El sözünü ele satan birisi
Ondan değdi bize taşın irisi
Sahneler hayranı sükse delisi
Kendi söyler fona yükler sazını

Bir güfte yazamaz tenkidi beter
Edebi aşana biz deriz yeter
Vefasız demişler buymuş kader
Çok çektim ben vefasızlar nazını

Yüksel’iyim daha fazla ezilmem
Vefasızlar karşısında büzülmem
Söz vurana sert vururum üzülmem
Hep sürerim mert şairler izini
Osman YÜKSEL