1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
949
Okunma
19.12.2012 16:08
Sustum…
Nice sevdâları bıraktım ardımda.
Çölleşti gibi
her bahar gül kokan umut bahçem.
Yetmezmiş güzel hasletleri olmak,
tutmayınca ekmek, eli bir gencin,
tutmayınca o genç, keyif içinde
bir tazenin pamuk gibi ellerinden.
Satır satır işliyor dünyâsına,
terk edilmiş bir çocuğun kederi,
ağlamaktan bile medet umamaz
biçimde gözleri katılaşırken…
Sus dedim, sustum…
Yorgunluğum Puromete misâli…
Büyüttüm kalbimde bir ateş ağacı,
küllenir heyecan,
islenir rûhum…
Suskunluğum (- İnşallah devrim olur!)
dünyâda anamalcı bu düzenin.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz