4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
972
Okunma
Bir hayat tuttum içimden
başımı kaldırdım
düşmeden gökyüzüne
sonra yanan ve yanıp tutuşan
bütün sabahların gün ışıklarını
içeri aldım penceremden
yalnızlığımı kaybettim
Bir hayat tuttum içimden
çiçeklere koştu mevsimler
sonra bulutlar gördüm
içinde çocuklar renk renk
sevgiden örülüydü duvarlar
aşk daha doğruydu
aşk daha yüksek
Bir hayat tuttum içimden
gök paramparça öfkesinden
sonra yağmur olup
düştün içime
mavi mavi düştün
silindi geçmişin zehir izleri
yaşayanlar çoğaldı
ölümler öldü
Bir hayat tuttum içimden
sonra sıcacık ellerini tuttum
sadece tuttum
sadece içimden...
Meryem Akyıldız
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz