Kandırdılar Ogul!!
Ya gözlerime baktı birey.
Ya da Sırtımı zıvazladı Çogul.


Üç vakte kadar güzel haber dediler..
Ve elime üç cemre verdiler.
Birinden dua yaptım.
Her gece ayalarıma taktım...
İkicisinden aşk yaptım.
Sevdigim adama yaktım.
Ve üçüncüsünden tohum yaptım.
Rahmime attım.
Ama bahar gelmedi Oğul.


Ögrendiler…
İkinci cemreme yasak dediler,yasal veriler..

Ve onlar!!
Ellerine üç adet taş aldılar.
Birinden beddua,digerinden namus
Sonuncusundan namlu yaptılar.
Üçüde beni buldu.
Olan da sana oldu Oğul..


Ayrıca,bana gönderdiklerin beni buldu..
Kokunu topraga ektim.
Bakışlarını gözlerinden diktim.
Bir tek sesini biledim.
Biledim ki bana cesaret ver Oğul..


Boynum nefis denen ipte...
Ve ayaklarımın altında,tabure dünyam.
İlk defa kendi etrafında dönmeyen
Bir tekmelik canı olan,
Ve olabildigine titreyen.

Şimdi güneşi sırtıma kambur diye tak,tak..
Ki gölgem utancımın önünden yürüsün.

Ve şimdi keskin sesinle ayaklarımın altını kes,kes…
Ki cennetin hükmü yürüsün.

Senden olan hiçbirşey bırakmayacagım ardımda..
Biledigim sesini bile çığlığımda emzirecegim..


Ölüm/e Özür Olmaz..
Ama..
‘Sesli harfleri aynı İki kelime’
Degil mi ANNE ?
Dedirtemeyişme bu özrüm..


Affet beni
Affet.
Kandırdılar Oğul.

26-11 2007 _SiYaH_

Dipnot:Buradaki ikinci şiirim.Ve ilk şiirin cevap şiiridir..Şiirin hikayesi için ilk şiiri okumanızda fayda var derim...