8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1095
Okunma
gün düğümsüz iplik gibi akıp geçti
zemheri bir çığlık sarıldı geceye
kendi sınırlarında dolaşırken gölgeler
üstüne çekiyor sisleri
üşümüş şehir
tel örgüler çekildi yorgun gözlere
uykusuz saatlere uzandı eller
diller mühürlendi
yaşamdan dakikalar çalındı tek tek
dünler eskidi
yarınlar meçhul
bir kurşunun ağırlığında bugün
hangi coğrafyada kayboldu
iklimi olmayan bu sevda
karanfil yanığı bir tendi dokunduğum
uzakta kalan
o gülüşe kaç hüzün eklenmişti bilinmez
bir vedanın kollarına sarılırken gözyaşları
sığınaksız sevdam var
pusulasız yorgun yüreğim
gecelere bağlanan dileklerde
çektim tetiği...
ben şimdi hangi ağaca ne diyeyim...
23/11/2007