Karanlık gündüzü göğsünden emdi

Işıktan geceyi doğurdu zaman

Gönlümü bir sevda sarınca şimdi

Bir büyük günahı çağırdı zaman



Kâbusla doldurdu pembe rüyamı

Çözemedim asla bu bir riya mı

Çektiğim her türlü derdi ve gamı

Duymadı, bilmedi, sağırdı zaman



Zulümle çarmıha taktı gönlümü

Bir vefasız için yaktı gönlümü

Bahtımı kararttı yıktı gönlümü

İplik iplik çile, eğirdi zaman



Kahvede harcadım barda harcadım

İçkide kumarda zar da harcadım

Yoku bilinmeyen varda harcadım

Ömrün israfını bağırdı zaman



Kurudu gözler seller er bitti

Hedefsiz olunca yollar er bitti

Nafile çırpınış yıllar er bitti

Eceli bu cana değirdi zaman



Fidanım büyümez çorak bir bağım

Kurudu, çatladı, susuz toprağım

Hazanda sararıp düşen yaprağım

Rüzgarın önünde savurdu zaman



Yıllar iz bıraktı solgun yüzlerde

Bir damla yaş oldun dargın gözlerde

Sabahı bekleyen yorgun gözlerde

Yumulmuş kirpikten ağırdı zaman.



hebil akan