1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1196
Okunma
anlar
zihnimde donup kalan fotoğraf artığı
renksiz
kimi zaman şekilsiz
ki mutlaka kokulu olmalı
mahalleyi saran
keskin kömür kokusu
kül kokusu oynadığım arsanın
güneşin batımına yakın
sessiz,kirli bir restoran
bir hevesle çıktığım
yaz mevsimlerinin telaşlılığı
bisikleti arzulayan harçlığım
ve ah o deodorant!
kokular bir filmi başlatır gibi ya
zaman içinde yolculuk
hani oynardın ya kovboyculuk
tezek kokusu nenene götürürdü ya
mahalleyi dolduran koku balık
hani çarşı zamanı kalabalık
o kokuyu duyardın ya
bir filmi bitirir gibi
gözlerinde birikirdi dünya
şimdi bazı kokular
bazı bazı ağlamak
bazı yaralar/sana bir şeyi bildirir gibi
kokular biriktiriyor her anı
ve tetikliyor koklamak
bazı anılar/hiç çıkmayacak kir gibi.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz