Nasılsa

zaman zaman kendimızle kaldıgımız
anlar geldimi hayat yalnızlıgında
artık terk edilmiş hissedeceksin
unutulmuşlugun ayrılıgında kendini
sorarsan onlara ,ona, derler ki
hayır sen öyle sanıyorsun inan ki
unutulmadın , denilen tesellilerle
ya ihmaldır unutturan ya da
boşvermişligin farkındasızlıgında
sonu , ne olursa olsun, kırgınlık
fark etmezlere anlatamadıgın
yaşadıgın anlarda ne kapın çalar
ne de telofonda bekledıgin seste
duymak ıstedigin nasılsınların
sana yetmeyen fısıltılarındasın
anlatmaya gücün yetmez öylece
sadece iyiyim dersin ,çaresizce
belli etmeden çaresizligindeki
telaşın heyacanıyla, dalar gidersin
geçmişde anıların yaşanmışlıgıyla
incinmişlin acısında kendi kendinle
öylesine bir iç çekişle boş ver dersin
bir yagmur esintiydi duşlerim nasılsa
alışmalıyım kendimle barışık kalmaya..

Meral tice
Meral çello.

Güzel bir gönül sesiydi,şairemizin kendisiyle sohbeti kutluyorum dizelerini Yunus diyarından selamlar.

yüreğin var olsun hocam saygılar sunarım

yürek sesiniz hiç susmasın saygılar

Şiirinizi beğenerek okudum canım.
kelimeler haz veren akıcılık
sevgi ve anılarla dolu mısralar
Emeğinize sağlık.
Selamlarımla, esenlikler dilerim şairem...