2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1748
Okunma
İlk kar tanesi düştü bugün alaya Isparta’ya.
Gözümün önünde milyonlarca kar tanesi var ama;
Ben seni aradım ‘’KARTANEM’’.
Sevdiğim, bebeğim, her şeyim benim.
Yalnız kalmak neymiş, şimdi daha iyi anladım.
Sensiz yapamayacağımı, hayatımın anlamı olduğunu,
Var olduğun sürece var olduğumu anladım.
Günler çabuk geçiyor, zaman doluyor ama;
Yerin dolmuyor, dolmayacak.
Her şeye rağmen…
Ben en çok seni özlüyorum ‘’KARTANEM’’
Gözümde yaş, gönlümde hüzün, ufukta sen…
Rüyalarımda sen, yatağım soğuk, gündüzüm sensiz.
Gecem fısıltısız, sessiz.
Ben yıkık, ben firari, ben sensizim ‘’KARTANEM’’
Bekle ‘’KARTANEM’’!
437 gün sonra yanındayım.
Bekle ‘’KARTANEM’’!
Özlemim, aşkım güzel nişanlım.
Bekle geleceğim
KARTANEM’e sevgilerimle.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz