( Şehitlerim, Can Şehidlerim: 47)
(Yemâme’de şehid düştü)

Tufeyl bin Amr Ed-Devsi (RA)

Devs diyarından şerefli ve cömert biri,
Şiir yeteneği onda, çok mükemmeldi,
“Ukaz Mevsimi”nde Mekke’de hep söylerdi,
Kelimelerle insanı yoran Tufeyl’im.

“Muhammed kötü” demişler, kaçmıştı O’ndan,
Gerçeği bir gün dinlemiş Râsûlullah’tan,
“Şiir yeteneğini İslâm için kullan,”
Peygamberden nasihat alandı Tufeyl’im.

Râsûlullah anlattıkça yüreği yanmış,
Tufeyl, Râsûlullah’a hemen bey’at yapmış,
Kur’an’dan Zumer Sûresini ezbere almış,
Kavmini dine davet edendi Tufeyl’im.

Hane halkı dinledikçe ufku açılmış,
Tufeyl’in evini İslâm nuru kaplamış,
Kabilesini toplayıp Hakk’a çağırmış,
Ebû Hureyre’den başkası yok Tufeyl’im.

Kabilesi dışlamış Tufeyl hanesini,
Tufeyl bilmiş onlara sabretmesini,
Dayanamayınca hazırlar devsini,
Devs’ten çıkıp şikayete giden Tufeyl’im.

Mekke’ye gelip Râsûlullah’la görüşmüş,
Devs’te zina ve faizcilik ilerlemiş,
“Allah’a dua et, Devs helak olsun” demiş,
Çektiği eziyeti anlatmış Tufeyl’im.

Resûl: “ Allah’ım! Devs’e hidayet ver” demiş,
Devs kabilesinin imanını dilemiş,
Tufeyl’den yumuşak olmasını istemiş,
Orda ruhu güzellikle dolan Tufeyl’im.

O, kavmine dönüp İslâm’ı tebliğ eder,
Bedir, Uhud ve Hendek harbi olup biter,
Devs halkı Resule tekbirlerle gelirler,
Kavmini bey’at’a getirendi Tufeyl’im.

Mekke Fethi’nde Tufeyl, Resûl’den izin ister,
“Humeme’nin putu Zülkefeyn’i yakayım” der,
İzin alıp, putu ateşe atıp seyreder,
“Ateşi kalbine doldurdum” diyen Tufeyl’im.

Tufeyl, Peygamber arkasında namaz kılmış,
O’nunla son savaşlarına da katılmış,
Resûl vefatından sonra da hiç durmamış,
Riddet Savaşları’na katılan Tufeyl’im.

Yemâme’de oğlu Amr ile birlikteydi,
Oğluna şahadeti tavsiye etmişti,
“Ben hissetim, şehit düşeceğim” demişti,
Orada şehidlik nasip oldu Tufeyl’im.

Son demde oğluna sağ kolunu uzatmış,
Oğlu Amr, düşmanı yarıp O’na ulaşmış,
Baba ve oğul gülümseyerek bakışmış,
Selamlar olsun sana ey yiğit Tufeyl’im.

Tufeyl hayatı, sabır ve sebatta örnek,
Öyle bir kula nasip şehid diye gitmek,
Düşünüp günümüzle O’nu kıyas etmek,
Allah adına bizler nerdeyiz yiğidim?


Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan.