Matem tutmuyorum hayata,
Hayat acısı tatlısıyla geldi geciyor
Güzelide çirkinide yaşadık öylece bitiyor
Sevdik sevildik ama yinede yetmiyor
Her güzel şey gibi sonsuzlukta tükeniyor

Sigaramin dumanları ciğerlerimi dolduruyor
PusLu ovalar gibi ruhumda göz gözü görmüyor
Mezar taşım dikilmiş gurur daglarima,
Zirve tırmanışında dostlar bana ulaşamıyor

Vakitsiz sahrada çöl olmuş hayatim
Yaşam suyumu bulamıyorum
Matem tutmuyorum kimseye
Belli ki yanıyorum kaybolan herşeye

Umutlar sarkiyor gelen senelere
Veda etmek zor güzel hayallere
Kabulenmesi imkansız çıkan engellere
Sonra alışmak kolay olası gelen dertlere

Zamana bırakıp umutla bakmak geleceğe
Zaman zalim,acimasiz belkide bahane
Benim senin matemlerinden kimene
Kurt kapanları kurulmuş yaşamın içine


Benim yürek dayanmaz saçma direncime
Birde akıl almaz O aptal seçimlerime
Degmez üzülme dostum sakın endişelenme
Çek dersin sinene kendine yüklenme