1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1425
Okunma
Sen say ki yok bu an,
Bu kelimeler bu ağlamalar
İçimizde hıçkırıklardan bir çağlayan
Öfkesini silmiş camın buğusuna çocuk
Kükremiş edepsizce kelimelerim yok say
Unut bu yaşadıklarımızı
Hırçın çığlıklarımızdaki umudu yok say
Kaderimize şükretmenin kolaylığındayız
Ellerimiz bir şarkının notasında titrek
Yeni ıslıklar arıyor umutlarımız
Kalbimiz kırık komedinin köşesi gibi
Sen kırıkları yok say
Baştan başlar düzelir sanma hayat
Yaşadığımız acılar nişanemiz
Gök kadar geniş değiliz biz
Çekemeyiz bedenimizden fazla yükü
Ölemeyiz öl denmedikçe
Ve unutamayız
Sende öyle yap unutma
Yok Say…