Daha güzel bir ironik ifade düşünemiyorum.

Hay sen varolasın.. 👏👏👏

evet ilginç başlık beni şiire taşıdı değerli şair dostum..türk şiiri öyle bir kıskaçtan geçiyor,öyle bir süreç yaşıyor ki,ne şiir,hangisi şiir,hangisi değil,hangisi şiirimsi gibi sorular koşuşup duruyor kafalarımızda..
bir tarafta şiiri anlamsızlaştırma ve insansızlaştırma gibi görünen gayret(bunlara biçimci deniyo galiba),bir tarafta şiiri geçmişin tekrarı gibi algılayan ham diretme.....
ve arada da sizin,benim de olduğumuz koridorda,şiirini bir kaideye otırtmaya çalışan bi kafa duruyor..(kusura bakmayın haddim olmadan sizi kateorize ettim ama gezdiğim bir kaç şiiriniz,beni bu yargıya ulaştırdı..)
ya lütfen varsa tecrübenizden (ki var görünüyor)faydalanmak istiyorum,nasıl bir şiirdir ve akımdır ki malzemesini insandan,doğadan veya diğer canlılardan almaz,ve nasıl bir akımdır ki,halk şiiri teraneleriyle hala 16-17 nci yy dörtlüklerini değiştirip değiştirip önümüze koyuyorlar..
yanlış anlamayın sitede okunacak bir şair gördüğümden ekranlarınıza bunları karalamak istedim..
şimdilik hayra kalın ve daim şiir...

enteresan ama çok beğendim

''Dizlerimde duydum canhıraş çığlıklarını
Rendelenmiş bakışlarının
İsot alevinde tütsüledim yokluğunu
Haczedilmiş,
Beşinci sıra ipotekten...
Kulaklarım, dikili gözlerine
Kaidesi ela, kehribar
Ben mehteran duydum
Sen,
Fa diyez, kaçmış diskotekten
Gözlerim yumuk
Dudaklarım barbar
Aklı devrikse de makinanın
Zannetme
İki göz arası mumbar
Yaz dudaklım
Peynir gözlüm
Kayıp aklım, zehir gürzlüm
Bir tensel gülüş
Kirlerime zefiran
Benim,
Ben olduğum an.''

EROL DOSTUM...
EŞİMLE BU ŞİİRİ OKUDUK... VE MALUM KAHKAHAYI PATLATTIK
TEKRAR OKUYACAĞIMDAN EMİN OLABİLİRSİNİZ.. İSTANBULA SELAM İZMİRDEN

başlık ılgınçttı erol bey
Mısralarınızda tebrikler...