Dili yoktur tavanların.
Sadece hülyalara girer, sabahlara kadar,
Seheri eder tavanlar.
Geceleri konuşur seninle,
Uykusuz bırakır seni ondaki hülyalar.
Ey kör sabahlara çıktığım gecelerin düşlerin tavanı,
Sen dostlardan daha yakınsın bana.
Arkadaşsın sırdaşsın,
Bana…

Resimler çizdim suratına,
Yağlı boyalardan kara kalemlerden,
Sol yanımın boş olduğu sabahın olmadığı gecelerde,
Uzandım da alt tarafına...
Hıçkırıklarıma gizli, gizli ağlamalarıma şahitsin sen,
Gün oldu hayal kurdum gün oldu ağladım,
Geçmişim nerede dedim sana…

Söyle tavan.
Sırlarımı açıklar mısın ben öldükten sonra,
Sakın bunu yapma
Bak bozuşuruz seninle sonra.
Bu akşam yine yalnızım yine sol tarafım boş.
Dertleşecek bir sen varsın kime dert yanayım yatınca.
İyi ki varsın.
İyi ki varsın da, biraz korkaksın.
Hazır ol ağlayalım birlikte ıslansın yastık yorgan.
Bu gece olunca…

A.Yüksel Şanlı er