Öyle doluyum ki;
Dokunsan volkanlar patlayacak bedenimde
Ruhum almış başını gitmiş
Bedenim acılarla savrulmakta.
Oysa çok şey istememiştim hayattan
Bir yudum mutluluktan gayrı…
Çok ta isteğim olmadı zaten
Vermek mayamda var herhalde,
Verdikçe
Hoyratça aldılar benden.
Bir gün geldi tükendim veremez oldum
Artık biraz da ben almak istedim.
İşte böyle bir zamanda çıktın karşıma
Dedim ki bu benim ruh ikizim
Bilemedim yaşanacak zorlukları
Bilemedim ruhumuzda, birlikteliğimizin açacağı yaraları
Oysa ne çok güzeldi her şey
Yârim, canım dedim ben sana
Sevmenin yaşı olmazmış
Aşkı yaşadım seninle
Biliyor musun ey sevgili
Benim için ne kadar değerli olduğunu
Öyle boş veren avare gönlümün altında yatan derinliğimi
Biliyor musun?
Bil ya da bilme
Ben ölene kadar seni seveceğim ya
Bu bana yeter...............!!!!!!

Ümran Erhan ALTIKULAÇ
“Müsaadenizle”