Zaman zaman, geçmez zaman...

İşte ben ’O’ zamandayım.

Gün..saat...dakika...

Hepsini saymaktayım.

Bedenim uykuda,

Aklım..kalbim..hafızam..

Tam tekmil ayaktayım.

Yastıklara sarıldım

Koltukları sayıyorum

Ne kadar kovalasam da..

Keçileri kaçırıyorum.

Zaman zaman, geçmez zaman...

İşte ben ’O’ zamandayım.

Her gün bir takvim yaprağı

Düşüyor ayaklarıma..

Öylece duruyor,

Ne bir haber

Ne hikaye..

Zamanda gezemiyorum !

Gün dünden kırılmış

Yarına geçemiyorum.

Bilmediklerim zalim

Bildiklerim yenik,

Kârını seçemiyorum.

Zaman zaman, geçmez zaman....

İşte ben ’O’ zamandayım.

Ahlarım yorgun

Kalbim kırgın

Sevgim kör

Nefretim kör

Dilim körelmiş...

Sarıldığım bir yudum inanç

Avuçlarımda bir parça umut

Sımsıkı tutuyorum...

Beklentilerim askıda

Keşkelerime kızıyor

Belkilerime sarılıyorum..!

Zaman zaman, geçmez ya zaman...

İşte ben ’O’ zamandayım.




(Hatun Birsen Has.)