Nankör olmadığım için kadrini biliyorum
Ve bileceğim de her daim...
Ama sevgisiz ve kin dolu olduğunu da unutmayacağım hiç bir zaman...

Şöyle bir bak geçmişine...
Hep eleştirdin insanları.
Hep övündün.
Hep sen haklı oldun.

Oysa kullandın insanları
Birbirlerine düşürdün
Hakkını arayanı suçladın
Dırdırcı dedin.

Peki sen ne verdin?
İhanetten,güvensizlikten,kıskançlıktan,suçlamadan başka?
Kendi içinde ne varsa,
Onu aradın karşında...

Sana kolaydı tüm vicdansızlıklar.
O yüzden herkese kolay sandın
Korkuyla yaşadın
Çünkü istemediğin ne varsa,
Sen yapıyordun.

Uzaklarda da olsak iyiliğini düşünürüm derken,
İçinden kimbilir ne beddualar ediyordun.
Fakat evren adalettlidir.
Mizanı şaşmaz.
Kimden ne çıkarsa ona geri teslim eder.

Beni enayi sandın,aptal sandın
Oysa ben hoşgörülüydüm
Tıpkı senin yolundayım dediğin Mevlana gibi
Ne olursan ol gel,dedim.
Gece gibi örttüm kusurlarını.

Oysa koynumda düşmanımı beslermişim...

Üzgünüm eski dostum
Tutmadı bedduaların
Planlarının hiçbirisi tutmadı.
Bitti-gitti tüm kederlerim.

Şimdi sevgi yolundayım sadece
İçimde ne kin olabilir ne sızı
Unutmadım iyiliklerini de
Her ne kadar çıkar uğruna olsa bile.
Unutmadım.

Vefalıyım.
Dilerim benden uzakta yolun açık olsun.
Ve bedduaların artık son bulsun.
Çünkü görüyorsun ki,
Mutsuzluğa mahkumsun.