3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1212
Okunma
Ey melun şüphe!
sen aşkı nereden, ne zaman öğrendin
aşk seni ne zaman öğrendi
aşkın meyvesi
ruhun meyvesinden önce mi çürür
makul bir sebeb mi lazım
sevdim sebebsiz biliyorsun
çekildim yolundan
neden halen gitmiyorsun
ne gam, ne huzur
ey aşk, bana öğrettiğin sadece ihanet
bağından der diye verdiğinse
kokusuz bir gülden ibaret
şimdi, adın
acılara sürülmüş yalancı haz
gönül huzurunda buruk bir tebessüm
şimdi adın
dilimde eksik niyaz
sessizce terketmem
uykularını bölen kabusun olurum
simsiyah bir bulutta gizlenir
yakmam seni gölgen olurum
gitmek istiyorum bir bilinmeze
en haklı sebebe dayanarak
arkama bakmadan
özbenliğimi terkederek
sahipsiz mezara bakar gibiyim
aynalar seni göstermiyor artık
ey emanet sevgili
gözlerinde gördüğüm yüzüm nerde
unuttum rölümü oynamıyorum
kapansın perde
Simsiyah
5.0
100% (3)
Cevap Yaz