Sen var iken, ben sensiz yaşıyorum
Yaşadığım halime acıyorum
Yaşamım başka, arzularım başka
Fakat seninle paylaşamıyorum!

Sevgi, aşk ve âşık olmak bumudur?
Âşıkken yaşamak, böylemi olur?
Bu ne büyük ızdırap ve işkence…
Dokunulmaz aşkın, karşında durur!

Diyemiyorum, konuşamıyorum
Kalp atışımı, durduramıyorum
Gönül arzuluyor, vazgeçmiyor ki…
Gönlümde yerin, söyleyemiyorum!

Bir sevgim vardı, aşkım yoktu benim
Tanıdım aşkımı, onu isterim…
Diyor kalbim, onun için atıyor
Aşkım! Aşkım! Diye atıyor kalbim!

Var iken yok saymak, es geçebilmek
Âşık iken, hiç bunu yapabilmek…
Var mıdır? Hangi yürek bunu yapar!
Sonrada ona “Sen Âşıksın” demek!

Bilmem, her aşkın bir kuralımı var?
O zaman gönül bunu neye sayar?
Ben âşık oldum, aşkım var bak benim…
O’da sensin aşkım, gönlümdesin yar!

Sevdim, söyleyemiyorum aşkıma!
Sığmıyor gönlüme, döndüm şaşkına!
İçim yanıyor da, dışım buz oldu!
Ne yapabilirim, Allah aşkına!

Alem-i Sır