10
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1272
Okunma
şiir; örnek olma zorunluluğu taşımayandır.
son özlü sözüm...
Virajı alırken koltuğuna yapıştı çocuk
Emniyet kemeri takmasını da bilmiyordu
Muhtemelen ilk kez oturmuştu ön koltuğa
-kendim için bir alkış istiyorum burada-
Müzik de son ses açıktı, konuşsa
Duymayacaktı şoför –yani ben’deniz-
Sakin ol, dedim kasiste yavaşlayınca
Hız iyi bir şeydir(!)
-bunu içimden tabi, koyunuz kırmızı kartlarınızı yerine-
Gülümsedi.
Ayağımı frenden çektim kasisten kurtulunca
Yapıştı.
Neyseki evine bir karşıdan karşıya geçişlik yol kalmıştı
Sağa yanaşıp durdum:
-Trafik kurallarını unutma
-Önca sağa, sonra sola, sonra tekrar…
-Yani onun gibi bi’şey.
Derin bir nefes aldı.
5.0
100% (11)