Gönül ne han istiyor ne hamam ne de saray,
İsli çaydanlığımla gamzenin ışığında.
Gökte bizi kıskansın çay deminde dolunay.
Ziyanı yok kalsam da hüznün sarmaşığında.
Hüsnü anınla gülsün her yudum diyar-ı çay.


Senin gamzen bir de çay mutluluğun harmanı.
Buğulanan hayalin ıtırıyla hep mestiz.
Gün gelir bu devranın her anı olur anı.
Buruk damağımızda acı çaydan kalır iz.
Ardımızdan üzülür o demde diyar-ı çay.


Ab-ı hayat değil çay ve lâkin iksir-i haz.
Gümüş telli tamburun icrası billur beste.
Elinde ince belli su gibi akar da naz.
Kulağımız dem be dem çay tınılı o seste.
Başka hazla ölçülmez bu minval miyar-ı çay.


Yeşilin mavi ile cümbüşü mü bu diyar.
Suyun hayalindeki peri ince ve zarif.
Üstündeki buğuyla olur her mevsimde yâr.
Albenisi yeterli gerekmez onu tarif.
En etkili iksirdir merhemde diyar-ı çay.
Ankara, 27.11.2012 i.K