( Şehitlerim, Can Şehidlerim: 31 )
(Huneyn’den sonra şehid)

Ebû Âmir el-Eş’ari (RA)

Ubeyb bin Süleyman bin Haddâr el- Eş’ari,
İlk Müslümanlardan olan yiğit sahabi,
Doğuştan kördü, sonra açıldı gözleri,
İlklerden sayılan güzel Ebû Âmir’im.

Habeşistan’a hicret edenlerdendi O,
Mekke’nin Fethi ve Huneyn’de bulunmuş O,
Huneyn’de yiğit, cengaver komutanmış O,
Resûl sevgisine mazhar Ebû Âmir’im.

Huneyn’de yenilen Hevazinliler kindar,
Evtâs ki Taif’te tekrar hazırlık yapar,
Resûl, Âmir’i orduyla Evtâs’a yollar,
Ordu komutanı olan Ebû Âmir’im.

Şair Düreyb bin Sımme ve de adamları,
Organize olmuş Ebû Âmir’e karşı,
Düreyb ölünce, çıldırmış adamları,
Düreyb’i öldüren yiğit Ebû Âmir’im.

Hevazinli dokuz kişi ile vuruştu,
Öncelikle İslâm’a davette bulundu,
Kendine saldıranı da öldürüyordu,
Tek başına kahramandı Ebû Âmir’im.

Atılan bir ok dizine isabet eder,
O, yeğeni Ebû Musa’dan yardım ister,
Ebû Âmir, yeğenine “Komutansın” der,
Savaş alanında şehid Ebû Âmir’im.

Ebû Musa el-Eş’ari’nin amcasıdır,
Yeğeniyle Resûle selam yollamıştır,
Evtâs’ta şehitlik makamına varmıştır,
Selamlar olsun sana ey Ebû Âmir’im.

Ebû Musa, amcasını defin etmişti,
O’nun Resûle selamını iletmişti,
Resûl, abdest alıp O’na dualar etti,
Resûl duasına mazhar Ebû Âmir’im.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan