AY çekip gitti birden
SEL sürükleyip itti peşinden
uyandığım gün sendin
iklimim sen...
ne acılar yaşadım ,ah..ne sancılar
bir bilsen

boy verir içimde ektiğin tohum
filizlenir yeşerir fidelerim
kasım başlar
içim titrer
delirir özlemlerim

hasatta gizlenmiş üzüm tanemsin
sonbaharda
şebnemli bir yaprak altında
dokunsam
düşersin avuçlarıma

aklımın ihmaline uğrarsın
bazen
nedensiz bir yangın başlar içimde
kıvılcım sen
tutuşan sen
yanan ben

isyan gecelerimin uzak türküsü
ses ver
boynu bükük pembemsi bir şafaktan
üşüyorum alı koyma güneşi
yasaklı bir dilin SEVDA öyküsü

kışkırtılmış bir bohem yalnızlığı bedenim
duygusuz düşler satarım
çok amaçlı
bir metropol güncesidir sığlığım
ansızın
gelip köylü yanlarıma çarparım

aklım yenilir yüreğime
dumanlı bir tren hüznüdür damlalar
öper gecer yanaklarımdan
bilmesekte olur
acılara gülmeyi derim

yüzün gelir aklıma
bir bebeğin tarifsiz gülümseyişi
dokunsam
belki ağlarsın düşüncesi
benki..
prangalıyım gülmelerine
ey...ışığım hangi dağın arkasındasın

ben sıcacık kahrındayken
üşümüşlüğün
sen
hangi yas tutan annenin göz yaşındasın

içinde kim ağıt yakar
yasaklanmış ANA dilinde
ve sen.. neye yorarsın tutulduğun SEVDAYI

bilki vuslat yakındır
gelecek beklediğin baharlar
tütün kokan yaylara çevir yüzünü
çok sesli
özgürlük türüküsü haykırmakta çocuklar

hacet yok denize
kaldır başını ve bak maviliklere
yelkenli değil gördüklerin
esmer tenli çocukların
incecik iplerinden sıyrılan
rengarenk uçurtmalar

vakit
saf gülüşlerden
kahkahalar yaratma zamanıdır
sevgili...
ellerinin avuçlarımda terlemesidir vuslat
ve...
gözbebeklerinde demli bir çaydır hayat


sevecendost