(Beraber çalýþtýðým meslekdaþlarýmýn þahsýnda ,tüm öðretmenlerimizin günü kutlu olsun.)



Üþüyen ellerimi, kýþ günü sarmalayan
Sýmsýcak avuçlarýn; yüreðimi kuruyor.
Ýlk sesi sezdirirken bezeyip sýrmalayan
Kondurduðun buseler, yanaðýmda duruyor.
Seneler geçse bile, baþkadýr bende yerin,
Unutmam Öðretmenim; içimde sevgin derin!

Kulaðýmda çýnlýyor kadife latif sesin,
Senelerin ardýna saklansa da tanýrým.
Kesilirse bir defa, üstümdeki nefesin,
Aðustos bile olsa; donacaðým sanýrým.
Pýrlantadýr sözlerin, daima ilmi öven,
Sarsýlmaz Öðretmenim; içimde sana güven!

Kýlavuz deðil isen; okyanuslarda doðsam
Fýrtýnada gemimi batýrmadan süremem.
Çaðlarýn ötesini, hayallerimle boðsam
Senden destek almadan, mümkün deðil göremem.
Bayrak yaptým adýný burçlara asýyorum,
Kalplere Öðretmenim; mührünü basýyorum!

Bak Kasým geldi yine, siyah bereni taksan
Eritir buzullarý gözlerinin bakýþý.
Týpký eskisi gibi, üzerimize aksan
Yoluna sepelerim, gergef gergef nakýþý.
Bir þey yaptým diyemem; kor ateþ düþer cana
Özledim öðretmenim; gönülden selam sana!

Ýsmail Süklüm



(Deðerli yorumlarýyla þiirime destek olan tüm gönül dostlarýma sonsuz teþekkürlerimi sunarým)