Salınarak gelen edalı gelin
Bir zamanlar benim Nazlı yâr’imdin
Salınıp gezerdin hergün karşımda
Gayri tanımıyon el oldun bana

Dert içinde derdi vurdun sırtıma
Geçipte gülüyon şimdi karşıma
Bin kez uğrar’iken gönül çarşıma
Yedi kat yabancı el oldun bana

Akan yaş karıştı deli çaylara
Döndürdün yâr beni doru taylara
Sevdanla kırılan gizli faylara
Bulanıp akıyon sel oldun bana

Ben sevdana gönül verdim yeldirdin
Olur olmazları bana güldürdün
Yaşar’iken beni hergün öldürdün
Şimdi tanımıyon el oldun bana

Koymadın serrimde zerre bir akıl
Demedin ki DURAK peşime takıl
İstersen deryada dibine çakıl
Durgun deryalarda yel oldun bana

Çektiğim acılar ne olur yetsin
Söyleyin bu DURAK nereye gitsin
Yeter artık güzel çileler bitsin
Bezdirip canımdan el oldun bana

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Hülya’ya daldığım düş sona erdi
Yâr ecel fermanım elime verdi
Ne kadar zorumuş hasretlik derdi
,,,,,,,Bir avuç toprağa gözüm düşüyor
,,,,,,,Her yanım buz kesti kanım üşüyor...DURAK YİĞİT