bir çok yorgunluk vardı üzerimde
bir çok ayrılık bırakmıştım geride
bir çok yanılgı
bir çok utanç
kapkara bir yazgı ve usanç
ısmarlama aşklara takılıp tökezledim
kanayan duygularla;
göz yaşlarıma tanıklık ettim
yenilmedim
yenilgiyi yediremezdim kendime
yenilmedim işte
kararsız kaldığımda hep sen vardın
adın büyüdü uzuvlarımda
adın aşk gibi, yayıldı içimde
bir çok aşk gibi uzayarak
denizin mavi sularında
kırılmalar başladı
bir çakıl taşının şiddetinde
dalga,dalga
ilk taşı sen attın maviliklere
helezonik çizgiler eşliğinde
seke,seke yürüdü tenimde
ürperdi içim,ürperdi yüreğim
titreye,titreye sana yenildim
bir çok aşkı bırakıp geride
bir çok yorgunluktan çıkıp
yürüdüm imkânsızlığına
yürüdüm aşkına
terli ve kirli avuçlarımla
yüreğimin sol gözünde biriktirdiğim
bir çok aşk dolu sözü
saçtım şiir diye ak kâğıda
yıllar önce; içinde uyanan aşkı
yeniden alevlendirir diye
söylesene;
yıllar önce içinde uyanan o aşk
hâlâ duruyor mu sende;
hırpalanıp eskimiş olsa bile!