İzin mevsiminde memleke gidip gelen bir akrabama


Ne var ne yok diye sordum. dayımda?
Hakka merhum olmuş bazımız dedi
Dedim ne var ne yok daha köyüm de
Kalmamış tadımız tuzumuz dedi

Yediğin içtiğin kalsın bir yana
Hal hatır sormaya geldim ben sana
Köyümden haberler anlat sen bana
Bu senede gülmedi yüzümüz dedi

Anlatmaya başladı birer birer
Anlattığına ne akıl sır erer
Sinirlenir kızar küplere biner
Hazıra alışmış tazımız dedi

Dedim dayı kızma çayındanda iç
Bırak dedim tavşanı tazıyı geç
Dedi vebali verenlerdedir suç
Gene boşa gitti kozumuz dedi

Açıldı dayım kaldırdı başını
Döktü eteğine dolan taşını
Arada silerek gözü yaşını
Dinlenmiyor artık sözümüz dedi

Töre, kültür,edep öksüz çok hasta
İman inanç yaralı bu hususta
Hatır gönül ölmüş gerisi yasta
Kabuğu çatlatmış özümüz dedi

Mabetler öksüz açık disko barlar
Bataklıkta Her gün bir yıldız parlar
İnanmayanlar inanandan hür’ler
Perişan oğlumuz kızımız dedi

Yıkık gönüllerin sarayı köşkü
Herifler dolarla satıyor aşkı
Görünce insanı alıyor kuşku
İlaçlı cilvemiz nazımız dedi

Fedai düşmesin dilden Türkümüz
Evel Allah kimseden yok korkumuz
Kopuz’umuz bizim elbet farkımız
Susmasın ozanım sazımız dedi

ozan fedai almanya

verdiği havadisleri bu şekilde sizlere yazmış oldum inşallah doğru dur