Karadenizdir adım dalgalıdır umudum
Ay ışığını yamaca yakamozla vururum
Kestiniz kollarımı şimdi nasıl uyurum
Sen uyu insanoğlu ben yavaşça ölürüm

Karadenize akan kıvrık kıvrık dereyiz
Setledin önümüzü canlı cansız neyleriz
Öyle büyük öfkemiz engel nedir bilmeyiz
Sen uyu insanoğlu biz sel olur geliriz

Karadenizi tutan türlü yaprak ağacız
Beraber nefes alır mevsim olur yaşarız
Uğraşma köklerimle koparsa bağlarımız
Sen uyu insanoğlu heylan olur akarız

Karadenize bakan yüksek yayla-merayız
Bulutla kardeş olur güneş ile oynarız
Hes’leri barajları bu oyunu bozarız
Sen uyu insanoğlu hep beraber yanarız

Karadeniz sırtımda toprak Anadoluyum
İçimde çocuklarım bakır kömür doluyum
Boşaltma bedenimi eteğim taş doluyum
Sen uyu insanoğlu ben sallanır dururum

Karadeniz üstünde soluduğun havayım
Kucağımda toprağım, suyum, adım Tabiat
Varlığına isyan eden bitmeyen davayım
Sen uyu insanoğlu uyumam sana inat


Şenol DURSUN