1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
836
Okunma
bu rüzgâr ezelden beridir başımda
kâh dağıtır ruhumu bin bir yere
kâh toplar ne var ise çer çöp
getirir kor önüme
bilemedim ağlamak mı gülmek mi
susmak mı söylemek mi
unutmak mı ölmek mi
daha güzel
gönül böyle savrulmaları sever
böyle gelgitleri
yükselen suları boğazına kadar
sonra çekilmeleri kendi kıyılarına
bir başına , biriyle başına
koyar başını
başsızlığın yanına
böyleyim , sen bakma bana
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz