Ben ölünce gözyaşı dökmeyin yıldızlar!
Size belki erişemedim ama çok sevdim,
Çok yazdım çok çizdim.
Hiç kimse anlamadı beni sizin kadar.
Size son bir ricam daha var..
Beni alacakaranlıkta alın yanınıza...
Benimle ağlayıp, benimle gülen yıldızlarım kaybolmadan ...
Alın götürün umutlarımı...
Hayallerim tükendiği yere kadar...
Anladım sizde yüzçevirdiniz vafasız sevgili gibi...
Güvendiğim dağlara karlarmı yağdı?
Şİmdi neden dertlenirsin diye neden sordunuz...?
Sevda yelleriyle tozumu boşyere savurdunuz!
O vefasız yar’e öleceğimi neden duyurdunuz?
Ne çok güvenmiştim ben size!
Yıldızlarda terkedermiş kader tersine dönünce...
Yoruldum!
Artık görmiyeceğim...
Güneşin doğuşunu ve batışını...
Son ricam sana olsun
Kızala boya bir gecede benim için gökyüzünü...
O gece çekin üstüme son karanlığın örtüsünü...
Sessizce götürün duymasın şiirler öldüğümü!
Her bir sayfasında bir hatıra bir anı saklı...
Atmayın üstüme kara toprağı!
Serpiştirin onun yerine şiir sayfalarımı....

cem
niğde/antalya
19.11.2012