2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
872
Okunma
gül kurusu düştü ellerime
ellerime ateş oldu
yanmadı ellerim
sızılı bir yaraydı gitti içimden zaman
göl yeşili aktı gözlerimden
yeşil değildi gözlerin
yeşim rengine doğru gitti
avuçlarıma damlayan kan
deki bana;gök mavi değil inanırım
inanırım denizlerin dağlara varaçağına
martıların karada yaşadığına da
söyleme aşkın bir yalan olduğunu
karaları mavi ettin içimde
yel esti yüzeme,değip uslu ve sıcak
kesti ömrümü ikiye keskin bıçak
bırak dedi, hatıra kalsın mazi
bundan böyle güneş başka doğacak
ay başka
gecenin karanlığında
şimdi hep böyle günleri isterim
isterim ay her gece benle doğsun
bulunsun imkansızlıklara çare
aşk vurulmasın bir köhne köşede
sensizlik yerleşirse içime kurur
söyleyin kızıl güller derilmesin
ne diken mani olmuştur ne hain kurşun
kim inanır aynı bülbülün bin kere öldüğüne