Cepte metelik yok, fukara netsin,
Dizlerde takat yok, ayaklar gitsin,
Acılar bitmez ki, feryatlar dinsin,
Derdimizi kime, söylüyek BABO.

Delik büyük, yama küçük tutmuyor,
Maması yok, bebe ekmek yutmuyor,
Perişanız, geceler uyutmuyor,
Ne haldeyiz, bizi gören yok BABO.

Avrat küsüp döndü, baba evine,
Borç gırtlakta, acıyan yok haline,
Derman olsa, sürer kendi keline,
Düşene tekmeyi, vuran çok BABO.

Pantolonda delik, kocaman oldu,
Canım dediğimiz, hep bizi yoldu,
Bir zamanlar beydik, şimdi ne oldu,
Gelip hatırımızı, soran yok BABO.

Çocuklar uyumaz, karınları aç,
Bir tek simit olsa, oluyor ilaç,
Üzüm vermez bağlar, kuruyor ağaç,
Mahsul yok ki, neyi bekliyek BABO.

Güvendiğimizi başa taç yaptık,
Altına minderi koltuğu attık,
Onlar ihya oldu, bizlerde battık,
Sağır kulaklara ne diyek BABO.

Baki GÜLÇİN derki, yürürüz yaya,
Namussuz insanda, ne arar haya,
Elimizde simit, bir bardak çaya,
Talim edeceğiz, biz gene BABO.