Dağlar idi, senin meskenin yurdun,
Zevk-i sefa ile gezer, dururdun,
Şehir’e inince şöhreti buldun,
Artist oluverdin, BİZON Öküzü.

Sırtını dayamış, sağlam duvara,
Yastığının altı doludur, para,
Cepte metelik yok, istersen ara,
Varyemez biridir, BİZON Öküzü.

Çay ısmarlamadan, hesabı yapar,
Bedava, verilen her şeyi kapar,
İşine gelmezse, ters yola sapar,
Söz verse de kıvırır, BİZON Öküzü.

Simit yese vermez, sana azıcık,
Bazen sevimlidir, bazen çok gıcık,
Hıyar olsa ondan olmuyor cacık,
Yaraya işemez, BİZON Öküzü.

Zifirde görünce, sanırsın camış,
Sinekten yağ çıkaran, yapar mı bağış,
Pantolonun paçası, uzun bir karış,
Çeker diye kesmez, BİZON Öküzü.

Bâki derki, bu bizon, iki ayaklı,
Bunda diploma var, azıcık farklı,
Kafası kocaman, ensesi arklı.
İnek olsa süt vermez, BİZON Öküzü.