Grinin en yoğun mevsimindeydim senden önce.
Ne güneşin gölgesine sığındım bunca yıl,
ne de ilkbaharın cıvıltısında buldum kendimi.
Bahar hep bir adım öndeydi senden önce..

Ama sen, ah sen..
Seni görmesemde nasıl sevdirdin kendini.
Bir kadını sevmek görmedende mümkünmüş meğer.
Ben senin kalbini sevdim ey sevgili,
Seni tanımadığım yıllarımla inatlaşarak .
Ben senin kalbini sevdim işte,
seni hiç görmeden, masumca;
Sevişmeden, öpmeden sevdim seni..

Sesinin buğusunda özlemlerim bitermi söyle.
Bir an bile sarılmadan,eşsiz güzelliğine doyamadan !
Kalbimin mahrem kuytularında saklıyorum seni.
Ve hep sol tarafımdan arıyorum sana gelen yolları.
Biteceğini bile bile !

Tarifi olmayan, seni bana çağıran,
ve yıllarca ummadığım,umarsız kalbimin taaa en dibinde sakladığım bir aşk bu..
En güzel cümlelerde anlatmak isteyipte,
sözün hep en basit iki kelimede bitmesi kadar dolambaçlı yollara girmekmiş aşk.
Aşkı merak edip,ellere vurmak değilmiş meğerse kendini.
İlmek ilmek doğramakmış uğruna yüreğini...

Levent Kürkçü
(c) her hakkı saklıdır