3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2611
Okunma
Gözlerine bakınca…
Denizin, gökyüzünün berrak, temiz maviliğini...
Ana karanın siyahını gördüm.
Daha el değmemiş bir ağacın yeşilliğini,
Üzerinde tonlarca su taşımasına rağmen,
Pamuk gibi gök yüzünde süzülen,
O bulutları gördüm.
Bir Salı sabahında
Seher vakti, güneşin o parıltısını gördüm…
Gözlerinde!
Ben gördüm hiç unutmuyorum.
Bir yol gördüm, yolun her iki yanında,
Gökyüzünü yarıp geçecekmiş gibi olan,
Bir kaçı sararmış,
Birkaçıda yol kenarına düşmüş olan yapraklarıyla,
O çınar ağaçlarını gördüm.
Gördüm bütün bunları ve hiç unutmuyorum.
Ben giderken…
Gözlerine bakınca.
edebiyatdefteri.com / Mustafa MANDIRALI
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz