( Şehitlerim, Can Şehidlerim: 18 )
(Öğretmenler heyeti. Uhud’tan sonra şehid oldu)

Âsım bin Sâbit (RA)

Künyesi; Ebû Süleyman Âsım bin Sâbit
Bin Ebi’l-Aklah el-Ensâri el-Evs’dir,
“Hamiyyü’d-Debr” lakabı ile de bilinir,
“Arıların koruduğu” yiğit Âsım’ım.

Âsım, bin Ömer bin Hattâb’ın dayısıdır,
İlk Akabe bey’atı’nda da var olandır,
Âsım, Medineli ilk Müslümanlardandır,
O ilk İman edenlerden olan Âsım’ım.

Hicrette kardeşlik tesis edilmiş idi,
Abdullah bin Cahş, O’nun kardeşi bilindi,
Bedir’de müşrik liderini öldürendi,
Savaş alanında okçu olan Âsım’ım.

Uhud’ta âsım, Peygamber’den ayrılmamış,
Müşrik kadın Sülâfe’nin canını yakmış,
Azgın kadının iki oğlunu haklamış,
Resûle düşman yaklaştırmayan Âsım’ım.

Sülâfe, O’nun için yüz deve vadeder,
“O’nun kafasıyla şarap içeceğim” der,
Bundan dolayı çok müşrik takibe geçer,
Allah’a tevekkül eden yiğit Âsım’ım.

Âsım, okçulukta çok da maharetliydi,
Mü’minler O’na Resûlün okçusu derdi,
O’nun attığı hiçbir ok boşa gitmezdi,
Râsûlullah güvenine mazhar Âsım’ım.

Lihyanoğulları, bir öğretmen istemiş,
“İslâm’ı derinden öğreneceğiz” demiş,
Muhammed bunun için on muallim seçmiş,
İlimde ve irfanda yüceydi Âsım’ım.

Heyet, Adal ve Kâre bölgesine vardı,
Adal kabilesi elçisi karşıladı,
Elçi, Lihyanoğulları’na haber saldı,
Hainlerce tuzağa düşecek Âsım’ım.

Lihyanlılar, yüz okçu ile takiptedir,
“Reci” kuyusu civarına gelmiştir,
Âsım tuzağa çekildiğini sezmiştir,
Râsûlullah’tan yardım isteyen Âsım’ım.

Teslim olmayı reddederek dua etti,
Dostlarına moral verip savaşa girdi,
Âsım, okları bitene kadar yay gerdi,
Kılıçla düşman içine dalan Âsım’ım.

Yedi ok ile, yedi kişiyi öldürmüş,
Kılıçla iki kişiyi kana bürümüş,
Müşrikler topluca üzerine yürümüş,
Kanlar içinde yere yığılan Âsım’ım.

Son nefeste, dua eder yüce Allah’a,
“Ben ki, ilk günler Senin dinini korudum,
Sende benim cesedimi koru Allah’ım.”
Dua ederek şehid olmuştu Âsım’ım.

Lihyanlılar ceset üzerine atılmış,
Amaçları Âsım’ın başını almakmış,
O Âsım’ın cesedini arılar sarmış,
Müşrikler şaşkına dönmüş yiğit Âsım’ım.

Müşrikler yaklaşmaya cesaret edemez,
Bir çoğu “Gece olsun” diyerek vazgeçmez,
Gece olunca da yağmur yağar, hiç dinmez,
Sel sularına kapılıp giden Âsım’ım.

Âsım’ın cesedi bir daha bulunmadı,
Heyetten sekizi orda şehid olandı,
Hubeyb ve Desine’yse esir alınmıştı,
Selam olsun sizlere ey şanlı şehidim.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan