5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1226
Okunma
kuzey zamanı
deniz uçsuz bucaksız içimde
boyumu aşarak yürüyorum
bu şehirde beş gün
sabahı bile sonbahar
yanlış köşelerden dönüyorum
soluk soluğa katışıksız heyecanlı
büyüye yakalanmamak uğruna yolcuyum
sabahların birinde seviştim mi
sanki en şahane şiir içimde uyuyor
bilmiyorum ne zaman uyanacak
kimseye demedim
yalnızlığımı
soluğumun ateşini sakladım
mızıka sesi bekliyorum
incecik sızılar
beyin karıncalarım neremdesiniz
hiç tam sevgili olmadım
hiç avrupalı olmadım
ellerim belki beni anlayamaz
kağıt simsiyah
beyaz tebeşirle yazıldı bunlar
rengin özesmi