1
Yorum
2
Beğeni
4,3
Puan
927
Okunma
sandalyelerin bir ayağı hep sessizlikti
kırıldıkça cana değer
zaman sargısında ki mazi tuz basar
sol yanımda yalnızlık kanardı
sonra
bahar saplantılı kadehlerin masalında
rüzgar firarisi kuşlar gibi
çentiklerin doğurduğu yaşlardan kaçardım
son/ra sözüne baki kılınmış visalin
yağmur olmuş seherlerine dalıp
rüya harmanında meşk arar
çiğ kalmış yelkovanın akrepliğine yakalanırdım
son/ra ikindinin musallasına yazılı günleri
pencereye ilişmiş dualarda ağırlar
sokakların koynuna düşmüş adımlarda
sesine düşmüş özlem lekesini yamalardım
senden sonra sen kalmış bir milattım
5.0
67% (2)
3.0
33% (1)
Cevap Yaz