Anladım ki insanlar her ne kadar kendileri için yaşıyormuş gibi görünseler de gerçekte onları yaşatan tek şey sevgidir. Kim severse Allah’a yaklaşır. Çünkü O’ (c.c) sevgiyi yaratandır.


Ağlayarak yazmak isterdim bu şiiri,
Gözyaşlarım kâğıda mürekkep olsun diye...
Seni sende yaşayarak
Gizli kalmış duyguları yazarak,
Lakin sessizce ağlayarak...
Ama biliyorum, yazacağım,
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...

Ben sana çiçeklerle geleceğim,
Ne olur takvim sorma bana?
Biliyorsun geleceğim...
On iki ayın birinde mutlaka...

Ve geldim sonunda sana,
Çünkü yüreğime bir gül çizmiştim kanlı yaş ile...
Yakmıştın beni, küle döndüm...
Şimdi sen oldum sevgili...

Bir gece vakti bekliyordun beni
Susuyordun ve sen sustukça derinleşiyordun...
Daldım derinlere bende seninle...
Gözlerindeki ışıltıda seni ve sevgini gördüm...

Seninle sen, oldum,
Sen oldum, seninle...
Yüreğimle hissettiğim ben oldun...

Sen susma diyordun bana,
Ben susmuyordum oysa
İçten içe haykırıyordum her şeyi
Susmuyorum söylüyorum...

Ve artık biliyorsun
Bilmeni de istiyordum da zaten...
Sayısızca söylemek ve haykırmak istiyorum...
Seni çok seviyorum...