sen üstü açık seyredersin maçları
kıçı redingot döşenmiş adamların yeridir localar
elbet seni coplar panzerler
çünkü k/alabalıksın sen
denize pisliğin karıştığı deltalarda
-bilerek karıştırıldığı-
sen ölmeye programlanmışsın baştan
şişesi senden değerli molotofa işemelisin
sidiğin ondan lazım

iyi bak kimler var balolarda?
balon bilmezken
dağa kaldırdığın yeni yetmeler
ya yeter demeli
ya daha çok kadersiz çocuk -fiil- üretmek
inanma!
kim derse bu sonu olmayan lotarya
var... ufacık bir nüans farkı dışında
sen insansın
ama ölmek
senin dilinde insanlık suçu değil nasılsa!

-bazen hürriyet denir sabah karanlığına-





sen özgürlük sığdırırken pis bir mağaraya
babaların geyik çevirme döndürüyor tenha konaklarda
kuklalar sadece oynar emre amade, düşünmez
budaksız ağaçlardan yapılır da üflenir değil mi kaval
elbet on bin mezarlı kazma kürek olur elinde
oysa onlar bol donlardan yel uçurur
ve nekanat oynaştırır üçü bir aradalarla
önüne tümsek çıkarsa greyderleri var
ve nasıl bir hikmetse bir’i hep sana düşer!
işte buna grey derler amerikancada!..








bu bir hemofili masalı dost
hem çobanı ürkütmemek gerekir
hem o fili!
yineleyelim repliği
aynı otobüste aynı bilete tâbiyiz
aynı kahveden ayrılıyoruz gece yarısı
ikimiz de aynı derece açız
aynı şekerden muzdarip
tek ayıran nokta molotofla ısınıyor birimiz!




nihayetimiz bile aynı
aynı sona, aynı cinaî filme fitiliz
rahat bir şarkı repliği
-hep sonra daha sonra olsa keşke
o daha sonranın bilinmezliğinde-
unutmuşuz
uçurtma? uyku? nedir keyif
kıçımızda kartlardan çekilir bol sıfırlı hendese
dört dörtlük olan sadece eğitim sistemimiz -pardon medrese-



bu bir hemofili masalı
keşke iyi bir sonla bitse
ama tek sağlam
eli kırbaçlı
açlık katsayısına endeksli bir çoban- adam da denebilir mahsur yok
ve kaderini kumarda yalellemiş
denizinin suyu bile
adının ikinci boğmundan parsellemiş!


dedim ya biz aynıyız aslında
birileri doysun diye
aynı kadere helva!


masalın sonu mu
elbet geberirsin
bir file-ye trampa edersen k/oyunu





ToprağınSesi




.