yanarım oy yanarım insanıma insanlığıma
durur..kısar koşar sarılırken yoz,yalanına
soysuz;
sen talana
benzerin soyana
ar bilmez edepsizlerin vurup insan yakana
secde edip gelirken soysuzluk baş edilmiş
ülkemde..görünümlü alçaktır el verir çalana
..
durmuş şair-yazar-àlim der methiye dizene
köpek desem az,çakal desem kızar O,kaz;
mekànımda tilki olmuş,yılan olmuş gezene
hakaret olur eyy şair namussuzdurlar ki yaz
harfine hecesine
noktasına virgülüne dokunmadan der gene
..
söz et gel n’olur,söz..ki sayende bilelim
kimmiş o..neymiş hemde neyedir insan
varsın kalem alsın kalem el OL bu el’im
insan
insanlıktan yana,demek isteğimi anlarsan
kelàm bir kelàm etsin yürek sesi bu,dil’im
..
kim ile dünyanın neresidir ki şerefli olan
kim ile dünyanın neresidir şerefsiz olan
insan mıdır O insanlık mıdır suçlu olan
yoksa..
söylen hele bir
yakıp doğası ile insanı O insanlığı yok sayan
vede değerleri çar-çur,
emekleri harmanı etmiş seyrinde vurur,soyan
arayıp bulup çalan..satan ile talan eden midir
insanlığın düşmanı doğanın düşmanı şerefsiz
...........................................................olan
.?

Şair Metin Demirkaya