27
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
1861
Okunma

titredi iğde yaprağı
yüzümüzü yalarken kasım soğuğu
gönül kuş kanadında taşınırken
korkularımız ister istemez fazlalıktı
düşmekse; gökyüzünden savunmasız
karşı kıyıya
çıt çıkar(t)mak neyimize
ve, düşmekse üstü örtülü satırlara
kaygısı neyimize
nasılsa köreltilmiş cümlede esiriz kaskatı
mutlak zamanın koynunda
kaç beden büyüktü varlığımız
kirpi yüreklerimizin ücra ahalisi
kaç kez gömdü vakitsiz
farazi yanımızı
’kal’ ve ’git’melerimizde
sabrın (d)okunuşu suspus
asılır iğne deliğinde özne ile özgüven
kasıla kasıla
gün doğumlarına söylense de deniz feneri
söyle
biz nerede kalakaldık...
Nezahat YILDIZ KAYA