0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
819
Okunma
İnsan sayılmışta; it donluydu
Sofrasında ağıt yiyorla zalim
O da
Yüzünde beddualar sarf ediyordu.
Kabül edilir mi bilinmez
Kapı kürek, el yürekti
Ağlatılmadan gözlerimiz
Sevinç yaşlarına boğulmuyordu hiç
Maksadı kırmak değildi
Gönül içinde her geçişlerde naif
Ayan beyanla
Sırçanın kaderiydi algılamak
02.11.2012