Unutmak istedikçe acıyor,kanıyor zavallı yureğim.
Kanımdasın,canımdasın,ruhumdasın.
Seninle yaşarken nasıl unutabilirim seni.
Unutmak mümkün değil,seni unutamam.
Tek başıma,beraberce gezdiğimiz sokaklarda yürüyorum.
Ama sensiz üşüyorum.
Anılarımızda ısıtmıyor artık beni.
Sensizlik çok acı,
Sensizlik kara zindan gibi,
Kararsada dünyam,seni unutamam.
Nasıl unuturum ceylan bakışlı gözlerini.
Nasıl unuturum Gül kokulu tenini.
Nasıl unuturum bana canım deyişini.
Sen beni unutursun belki ama,
Ben seni unutamam
Adını anmadığım günüm olmadı.
Ararım her an ellerinin sıcaklığını,
Gözlerim arar durur o güzel bakışını,
Unutmamı isteme sakın benden,
Asla seni unutamam.
Seni ben PembeGülüm diye severdim.
Sen gittikten sonra bahçeme PembeGül ektim.
Senin kokunu,teninin sıcaklığını aradım,
Kendimi onlarla teselli ettim.
Yeryüzü tamamen Gülle dolsada,
Yinede seni unutamam.
Sen kalbimin öbür yarısı,ruh eşimsin.
Bana geldiğin gün dünyama ışık verensin.
Gelecekse bana ölüm senin hasretinden gelsin.
Kefenlensede,toprak olsada bedenim,
Ahiretede gitsem,seni unutamam.

Kırımlı