.
.
.
.
Bilinmezlik benim diğer adım,
Sensizliğin orta yerinde suspuş kalmışım..
Adın dilimde saklı kalmış bir hece,
Uyutmuyor bu kahrolası senli düşünceler her gece...
Ağlamamaya gayret göstersem de,
Biliyorum gelmeyeceksin..
Sevmeyeceksin beni o ilk günki gibi delice..
Haykırsam da dağlara taşlara ,
İstemeyeceksin beni de senin için atan kalbimi de...

Evett.. Bir rüyadı..
Geldi geçti..
Mevsimlerden sonbahar idi...
Seni bana getiren mevsime düşmanım şimdi..
O mevsim gelmesin istemiyorum..
Yapraklar dökülmesin hazmedemiyorumm..
Hep iLk bahar olsun..
İnsanlar aşka doysun..
Ama yalan sevgilerle boğulmasın..
Lal oldu dilim.. Sarhoş şu yüreğimm..
İnsan içmeden sarhoş olurmuymuş...?
Oluyormuş demek ki...
Ben benliğimi hep sende görmüştüm
Gördüğümde dünyayı değersiz bulmuştum..
Senle anlam bulan tüm cümlelerimin zengin bir sıfatı vardı..
Şimdi fakir ve yoksul seneryoları oynuyor..
Haa.. unutmadan...
Seneryo demişken...
Güzel becerdin rolünü..
Kutlarımm...
BÜYÜK BİR BAŞARI İLE AŞKA OLAN İNANCIMI YİTİRDİN...
VE.. BENDEKİ TÜM İYİ NİYETİMİ KENDİNDE KULLANDIN..
BİTİRDİN...!!!!