Sen gittin gideli, düşünür oldum
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim
Takatım kalmadı sarardım soldum
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Özümde Züleyha,Şirin hem Leyla
Dert ipi boynumda olmuş müptelâ
Al yazma görünen, kap kara bela
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Gözümün yaşıyla coşanlar gördüm
Sabrımı taşırıp şaşanlar gördüm
Yıllarca peşimde koşanlar gördüm
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Namertçe vuranlar yıkıp kaçanlar
Yalan söz giyinip, ışık saçanlar
Harama hak deyip yelken açanlar
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Yerlerde süründüm yılan ben oldum
Çağrıldım orta da kalan ben oldum
Milletin ahını alan ben oldum
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Saygıyla sevgiyle bendimi yıktım
Vicdansız kurşunu bahtıma sıktım
Yaradan aşkıyla imandan çıktım
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Müslümanlık bu mu canıma yetti
Cehenneme düşen dünden hak etti
Yaşamadan öldüm hüzün yok ettin
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Karanlık ta ruhum huzur bulmuyor
Geceler çökünce sabah olmuyor
Uykusuz bedende sabır kalmıyor
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Ağıtlar yakarken türkü dilimde
Celladın yüzünden silah belimde
Yazdıkça titriyor kalem elimde
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Çöktü Yüce Dağlar gitti hevesim
Mezar oldu cana gönül kafesim
Perçin vurdum dile bu son nefesim
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

Gülhan’ım âleme yararım yoktur
Hayatta kalmaya ısrarım yoktur
Bu gece ölsem de zararım yoktur
Bilmem ki dünyaya ne diye geldim

16.10.2012 / 04.50 / “AvşarBabamBenim”
GÜLHAN Ç_A_B_U_C_A_K