mavilerdeydi kalp
en koyusundan
söylemediğim sözleri söyletirken aşk/ın
kalpten fırlayan sözcüklerdi, haykırıştı
kendime bile söylemeye korkarken
deli gibi bağıran bendim
oysa hüküm… nerde/neden….

bu kadar mı acizdi sevdam
bu kadar mı sevilmedim
bu kadar mı aptaldım
yada aptal mı sanıldım
oysa …. hüküm senden…..

hiçbir şeyden pişmanlık duymadım hayatımda
pişman olacaklarımı ise yap(a)madım
kaderci bir yanım vardı belki de
asi ruha yakışmayan … bilemiyorum…. neden….

gün seninleydi seninleydi ışıklarım
çiçekler açmıştı oysa kışlarımda
kokularını dünyaya duyurmaya çalışırken
suskun kalan dil yine bendim….neden….

ateşinle kavrulurken sabrımı sınamıştım
en sabırsızından belki de
yine de sabreden bendim yine ben….neden…

verdiği sözleri çiğneyen
bana söylerken kendi dinlemeyen
sendin oysa sen….. neden…. neden…neden

ah sevgili ah,
neden neden neden diye soruyor
uğuldayan beynimde sorular durmak bilmeden
çıkamadım sen çıkabildin mi içinden
ah ah….bir bilebilsem neden…..
neden ben…….

ve,

aşk sen bana uzaksın anladım
sen bana tuzaksın
duy aşk duy
kalp haykırıyor artık
sesi seni bastırırken
bir kibritlik hükmün vardı
yaktım bittin/bittim…..


....yıktınkalenikırdımkalemi...